تنهایی ام را بـِدَرم چُنـان گرگی درنـده

تنهایی ام را بـِدَرم چُنـان گرگی درنـده ، ریسه ها را با خون دل رنگ بزنم و با حوصله بر سَرِ

ایوانِِ دل پهن می کنـم ، 

میسازَمـَش چُنـان بافنـده رج به رج مهر وصله کنمَـش وحتـی

یک سوزن به خود و جوالدوز به تو 

اینگـونه است که مشهورم به مهـارتی که مهر دارد ، درد دارد

من خیـاطم ..